It will be a strange report, with a lot of questions regarding this game. There will be a few conclusions, but a lot of doubts.
Three weeks ago we played again 1880 China. I played it for the fourth time and still do not know what to think about this game? On one hand, I was not bored for any moment during the game. We finished the game in 5 hours! Exactly 4 hours and 54 minutes. We knew from the beginning that we had little time and we were supervising each other. The mechanics and ideas of Mr. Orgler to trigger stock rounds when the trains of a given type run out, is FANTASTIC. Train rush and the way of capitalization of companies is also fine. The idea of building permits is very cool. This is another plus for the game. So what I do not like? The amount of shares a player can have and the fact that for the most part of the game, we only invest in our own shares (because we can have 100% shares in one company). Is this how it should be? Maybe we play badly? Maybe we do not know how to play well?
I will show you how we played and with what I have a dilemma. There were three players: me + Michał (Elemele) + Michał from Olkusz. In this game for the first time I started to move down the opponents’ share price. Elemele was shocked by this, he was not indignant, he was not waving his hands and he was not running around the room shouting that the shares were falling, but he made it clear that he did not know why I was doing it. All in all, my lowering of the opponents’ share price gave me very positive benefits. Michał from Olkusz won, but his advantage was smaller by almost 600 yens (7% of his score). I lost about 30 yens in total, so it was worth it. This is the first element that we did not know about, and which, as you can see, can be very confusing in the game. The game would probably look completely different if all the players pushed down the share prices and I suppose that the next time it will be so.
The question remains the same: should we buy shares of opponents so that they do not get 100% of shares in one company? If so, at what moment? If so, it introduces a very interesting element of mechanics. We must then make sure that no one has made us the president of the company without trains, on the other hand, whether such changes of the president in 1880 take place??? The president usually has his own fantastic certificate worth up to 40% of shares and does not necessarily want to get rid of such a company. It seems that in this respect investments in shares of other players are a safe deposit. Next: how aggressive do you have to play? Do companies whose actions evidently go up and have a chance to finish the game in the highest positions, should be under the special supervision of the rest of the players, so as to block them, lower the odds and try to weaken them? It seems to me that this is probably the theory. There were only three players, this situation causes some complications, we have more companies that will block one another, it makes it difficult to decide where to put the station so that my other companies do not suffer. So many questions, any answers?
One of curiosities: Michał from Olkusz at the end of the game invented a nice surprise for us and in one of the final SR, he launched three companies! All this to make our wonderful 4 + 4 trains rushed. It was one of his best decisions that weakened us.
1880 has a lot of unconventional solutions, it is so specific that it can be classified as a separate 18xx game (probably someday there will be more games with 1880 solutions, maybe there will be a combination of 1880 and 1817 (can you imagine freezing the stock market in 1817 for some time? It will be a explosive mixture).
I think I’ve already written about it, but let me remind you again what I really like in 1880:
- companies operate in the order of their par price, it is an additional track on the board, the number of companies with a given par price is limited (max. 4)
- unconventional stock round, the launch of which is triggered when the trains of the given type run out, besides we have the operational round all the time and the company that triggered the launch of the SR stops its action and after the SR can finish its action.
- automatic train rush of all trains of a given type on the stock exchange, when no one buys a train during the cycle (there is an additional marker in the game that sets up on the company that bought the last train if all companies make a move and none of them will buy a train, including the company that bought the last train, all current trains of a given type on the stock market are falling out of the game, it can have very surprising effects)
- the stock market rewards companies whose rate is growing, very rewarding, because they get to their income first: +5, then +10 …. the last bonus gives +40 and you have to do everything to prevent the opponent from reaching it (too fast)
- additional companies, so-called foreign investors, each player has one investor from the beginning, it builds tracks and drives a virtual train, the weakest one available on the stock market, it always withholds income and when the investor’s starting station is connected to the first player’s company, all his cash from its card goes to the parent company and it can be a really big money!
- building permit, there are 4 main phases in the game, a given company can build tracks only if it has a construction permit for a given phase. This permission is given to the president only once when setting up the company and there is a catch here, because he must choose to have a president’s certificate now, it can be worth even 40% (or 30% or 20%), but then the company gets a building permit for only one phase this way (or for 2 phases or for 1 phase), it is a painful solution but also very tempting (40% president’s certificate).
All this makes the game mechanically very pleasing to me, it seems to me that we should play for a bigger number of players and more aggressively. Probably then I will be able to say with a clear conscience that this is one of my favorite 18xx games.
Play time: 4 hours 54 minutes
Results: 10 798 Michał from Olkusz / 7451 Michał / 6336 Marcin
BGG rating: 9
Original text
W ostatnią sobotę zagraliśmy po raz kolejny w 1880 Chiny. Ja grałem po raz czwarty i ciągle nie wiem co mam myśleć o tej grze? Z jednej strony ani przez chwilę mi się nie nudziło. Zmieściliśmy się z czasem gry w 5 godzinach! Dokładnie 4 godziny i 54 minuty. Wiedzieliśmy od początku, że mamy mało czasu i bardzo się nawzajem pilnowaliśmy. Mechanika i pomysł Pana Orgler’a na to, aby wywoływać rundy giełdowe w momencie, gdy skończą się pociągi danego typu, jest FANTASTYCZNY. Train rush i sposób kapitalizacji spółek też jest w porządku. Bardzo fajny jest pomysł z pozwoleniami na budowę. To kolejny plus dla gry. Co więc mi się nie podoba? Ilość udziałów, jakie może mieć gracz i fakt, że przez większą część gry, inwestujemy tylko we własne akcje (bo możemy mieć 100% udziałów w jednej firmie). Czy tak być powinno? Może źle gramy? Może nie wiemy jak dobrze grać?
Podpowiem, jak graliśmy i z czym mam dylemat. Graczy było trzech: ja + Michał (Elemele) + Michał z Olkusza. W tej grze po raz pierwszy zacząłem grać na obniżenie kursu akcji przeciwników. Elemele wręcz to zaszokowało, nie był wprawdzie oburzony, nie wymachiwał rękami i nie biegał po sali krzycząc, że akcje spadają, ale jasno dał do zrozumienia, że nie wie, po co ja to robię? Koniec-końców moje obniżanie kursu akcji przeciwników przyniosło bardzo pozytywne dla mnie korzyści. Michał z Olkusza wygrał, ale jego przewaga była mniejsza o prawie 600 jenów (7% jego wyniku) w stosunku do reszty graczy. Ja łącznie na zbijaniu kursu straciłem około 30 jenów, więc warto było. To jest pierwszy element, o którym nie wiedzieliśmy, a który jak widać mocno może w grze namieszać. Gra pewnie zupełnie inaczej wyglądałaby, gdyby wszyscy gracze zbijali kurs akcji i przypuszczam, że następnym razem właśnie tak będzie.
Pozostaje pytanie: czy powinniśmy skupować akcje przeciwników, aby nie dać im dojść do 100% udziałów? Jeśli tak, to w którym momencie? Jeśli tak, to wprowadza to bardzo ciekawy element mechaniki. Musimy wtedy pilnować, aby nikt nie zrobił nas prezesem firmy bez pociągów, z drugiej strony czy takie zmiany prezesa w 1880 mają miejsce??? Prezes ma przeważnie swój własny fantastyczny certyfikat warty nawet 40% udziałów i niekoniecznie chce pozbyć się takiej spółki. Wydaje się, że pod tym względem inwestycje w akcje innych graczy są bezpieczną lokatą. Jak bardzo agresywnie trzeba grać? Czy firmy, których akcje ewidentnie idą w górę i mają szansę skończyć grę na najwyższych pozycjach, powinny być pod specjalnym nadzorem reszty graczy, tak aby to właśnie je najbardziej blokować, obniżać kurs i próbować osłabić? Wydaje mi się, że chyba taka jest teoria. Graczy było tylko trzech, to powoduje pewne komplikacje, mamy więcej spółek, które nawzajem będą się blokować, utrudnia to podejmowanie decyzji, gdzie postawić stację, aby nie ucierpiały pozostałe moje firmy. Tyle pytań, jakieś odpowiedzi?
Z ciekawostek: Michał z Olkusza na koniec gry wymyślił dla nas niezłą niespodziankę i w jednej z końcowych SR, uruchomił 3 firmy! Wszystko po to, aby nasze wspaniałe 4+4 pociągi pospadały. To była jedna z najlepszych dla niego decyzji, która nas osłabiła.
1880 ma masę nieszablonowych rozwiązań, jest tak specyficzna pod tym względem, że można ją zaliczyć do osobnego gatunku osiemnastek (pewnie kiedyś coś takiego powstanie, zresztą teraz już się mówi, ten tytuł to połączenie 1860 i 1825, na razie 1880 stanowi osobną sekcję i kiedyś pewnie powstanie coś, co będzie połączeniem 1880 i 1817 (to będzie zapewne dobra gra, wyobrażacie sobie zamrożenie giełdy w 1817 na jakiś czas gry? To będzie niezła mieszanka wybuchowa).
Chyba o tym już pisałem, ale jeszcze raz przypomnę, co mi się bardzo podoba w 1880:
- firmy operują w kolejności ich kursu emisyjnego, jest to dodatkowy tor na planszy, liczba firm z danym kursem emisyjnym jest ograniczona (max. 4)
- nieszablonowa runda giełdowa, której uruchomienie jest wywoływane w momencie, gdy skończą się pociągi danego typu, poza tym mamy cały czas rundę operacyjną i firma, która wywołała uruchomienie SR, przerywa swoją akcję i po SR może skończyć akcję.
- automatyczny train rush wszystkich pociągów danego typu na giełdzie, gdy nikt nie kupi pociągu w ciągu cyklu (w grze jest dodatkowy znacznik, który ustawia się na firmie, która kupiła ostatni pociąg, jeśli wszystkie firmy zrobią ruch i żadna nie kupi pociągu, włącznie z tą firmą, która kupiła ostatni pociąg, to wszystkie aktualne pociągi danego typu na giełdzie spadają, może to mieć bardzo zaskakujące skutki)
- giełda premiuje firmy, których kurs rośnie, bardzo premiuje, bo dostają do dochodu na akcję najpierw +5, potem +10…. ostatnie pole giełdy daje +40 i trzeba zrobić wszystko, aby przeciwnik tam nie doszedł (zbyt szybko)
- dodatkowe firmy, tzw. inwestorzy zagraniczni, każdy gracz ma od początku gry jednego inwestora, buduje on tory i jeździ wirtualnym pociągiem, najsłabszym dostępnym na giełdzie, zawsze wstrzymuje dochód, w chwili połączenia stacji startowej inwestora z pierwszą firmą gracza, to cała jego gotówka trafia do firmy macierzystej i może to być naprawdę duża kasa!
- pozwolenie na budowę, w grze są 4 główne fazy, dana firma może budować tory, tylko jeśli ma pozwolenie na budowę na daną fazę. Takie pozwolenie otrzymuje prezes, tylko raz przy zakładaniu firmy i tu jest haczyk, bo może wtedy wybrać, żeby certyfikat prezesa miał nawet 40% (lub 30%, lub 20%), ale wtedy firma dostaje pozwolenie na budowę tylko na jedną fazę (odpowiednio, na 2 lub 1 fazę), jest to bolesne, ale bardzo kuszące rozwiązanie.
To wszystko powoduje, że gra mechanicznie bardzo mi się podoba, wydaje mi się, że powinniśmy zagrać na większą liczbę graczy i mocno agresywnie. Prawdopodobnie wtedy będę mógł z czystym sumieniem powiedzieć, że to jest jedna z moich ulubionych osiemnastek.
