Recently, I played the Lite version two times in a row. The first time, the game lasted an hour and a half and ended with my bankruptcy (the other two players could have continued, but we decided it was better to start the game over again). The second full game was only 2 hours and 30 minutes long! On the one hand, the mechanisms of the game seem very complicated, because companies can start other companies that can launch other ones, etc …, but this complexity is only illusory, because in fact it is the basic mechanism of the game that we use all the time and without it there is no chance to fight for victory.
If you want to learn about this title yourself, please do not read this text further:
After a few games, it seems to me that the most important thing is to launch the first company high enough to be able to issue shares at a similar price as the competitive companies in the game. Only then we are able to compete and gain capital for permanent trains. Otherwise, we will only be able to consider why the train left without us and whether we will somehow still be able to jump into it. This is the wave that I am writing about in the post title, either we are swimming on it (possibly with other players) or we are sinking and we can run the game from the beginning.
There is another element that I discovered in the last game. If we rescue one of our companies, the company being saved first sells its child’s shares, then it sells its own shares, and only finally we need to pay from our cash for the train. If it sells his child’s shares, no one is responsible for such a company (the child one). If we manage to get the capital out of such a child earlier, we have additional financing to buy a train. A wonderful mechanic that you need to get to know yourself in practice.
As I wrote at the beginning, the difficult mechanic is actually very simple (capitalization is incremental): you buy the president of the first company, in a moment this company issues shares and opens another company even more expensive, then this new company does the same … this way you have a mountain of capital to buy all trains. It looks like a financial pyramid and it really is a financial pyramid. The whole thing could collapse if you could not merge these companies with each other, or drain one of them out of capital and leave without a president.
I think this is the only way to win and after the first few games I was a bit disappointed. But now, playing in the last game, I felt what a kick it gives such a financial pyramid, how exciting it is to catch the wave, and then my rating of 1841 goes up and it is now 10 on the BGG scale. Now I need to play the full version of the game for more players. This is one of those titles where the stock exchange completely overshadows the operation of trains and in its genius this title equals 1817.
Number of players: 3
Results: magole 2852 / Galatolol 2361 / Adam 2146
Game time: 2 hours 28 minutes
BGG rating: 10
Game type (stock / engineering): 70% / 30%
Original text:
1841 płynąc na fali…
Ostatnio zagrałem w wersję Lite dwa razy z rzędu. Za pierwszym razem rozgrywka trwała półtorej godziny i skończyła się moim bankructwem (pozostałych dwóch graczy mogło grać dalej, ale stwierdziliśmy, że lepiej zacząć grę od nowa). Druga pełna gra trwała tylko 2 godziny i 30 minut! Z jednej strony mechanizmy gry wydają się bardzo skomplikowane, bo firmy mogą uruchamiać firmy, które mogą uruchamiać kolejne firmy, itd…, ale ta złożoność jest tylko iluzoryczna, bo tak naprawdę jest to podstawowy mechanizm gry, z którego korzystamy cały czas i bez niego nie ma szansy, żeby zawalczyć o zwycięstwo.
Jeśli chcecie sami poznawać ten tytuł to nie czytajcie tekstu napisanego pochyłą czcionką:
Po kilku rozgrywkach wydaje mi się, że najważniejszą rzeczą, to uruchomienie pierwszej firmy na tyle wysoko, żeby była ona w stanie wyemitować akcje w podobnej cenie co pozostałe spółki w grze. Tylko wtedy jesteśmy w stanie konkurować i zdobyć kapitał na permanentne pociągi. Inaczej będziemy mogli tylko zastanowić się, dlaczego pociąg odjechał bez nas i czy w jakiś sposób jeszcze zdążymy do niego wskoczyć. To jest ta fala o której piszę w tytule, albo płyniemy na niej (możliwe że z innymi graczami), albo toniemy i możemy rozłożyć grę od nowa.
Jest jeszcze jeden element, który w ostatniej grze odkryłem. Jeśli ratujemy jedną z naszych spółek, to najpierw ratowana spółka sprzedaje akcje swojego dziecka, a dopiero w następnej kolejności swoje akcje i dopiero na końcu my dokładamy do tego interesu. Jeśli sprzeda akcje swojego dziecka, to za taką firmę (dziecko) przestaje ktokolwiek odpowiadać. Jeśli wcześniej uda nam się z takiego dziecka wyciągnąć kapitał, to mamy dodatkowe finansowanie na kupno pociągu. Cudowna mechanika, którą trzeba samemu poznać w praktyce.
Tak jak napisałem na początku, trudna mechanika w rzeczywistości jest bardzo prosta (kapitalizacja jest przyrostowa): kupujesz prezesa pierwszej firmy, za chwilę ta firma emituje akcje i otwiera kolejną firmę jeszcze drożej, po czym ta nowa firma robi to samo… w ten sposób masz górę kapitału na wszelkie machlojki. Wygląda to jak piramida finansowa i całość mogłaby się zawalić, gdyby nie to, że możesz te firmy ze sobą połączyć, bądź jedną z nich wydrenować z kapitału i zostawić bez prezesa.
Wydaje mi się, że jest to jedyna droga do zwycięstwa i po pierwszych kilku grach, byłem tym trochę zawiedzony. Ale teraz, gry w ostatniej grze poczułem, jakiego kopa daje taka piramida finansowa, jak ekscytujące jest załapanie się na falę, to moja ocena 1841 rośnie i obecnie jest to równa 10 w skali BGG, a mi pozostało zagrać w pełną wersję gry na większą ilość graczy. Jest to jeden z tych tytułów, gdzie giełda całkiem przyćmiewa operowanie pociągami i w swoim geniuszu ten tytuł jest równy 1817.