Report from SilesiaRailCon II

Two short but very intense days of playing behind us. On Saturday, we played 1880, on Sunday 1844 and these games made a great impression on passing people. We had 4 tables combined and our game occupied the most space throughout the hall, among 100 other games! So it saw a lot of people. Most of them have no idea that there is such a thing as 18xx. People asked, are these games prototypes? Were the poker chips we played included in the game? It is a pity that the people we proposed the game were looking for the max. 1-2 hours game.

Unfortunately, 18xx do not fit into this scheme. Mainly due to the time of the game, the shortest title lasts a minimum of 3 hours, the game itself. Provided that experienced players play! Plus time to translate the rules. This means that you have to count about 5 hours for the game with the translation. It’s almost the whole day of the convent. It is also sad that one (first) game in 18xx can not say much about whether I liked the game. It’s like the first car ride, with an instructor in a crowded city. Maybe you have the satisfaction that you were driving a car for the first time, but do you like it right away? Similarly with 18xx, the first game can be very boring. Boredom, boredom, boredom and boredom again. Because you probably have one company, everyone has more. They are having fun, and you are wondering why? Why is it taking so long? You do not think forward because you do not know the mechanics, you do not know what to expect, what is important in the game and what to look for. You do not have a second company because others have come to you. So you operate twice less than the rest. This way you lost all the dependencies between your own companies, common track construction, juggling trains and cash, and even a simple thing like building a station so as not to block your other company.

From my point of view and experience, I can only say that 18xx give a lot of fun, but once you get to know the mechanics. When you know what you are doing and get satisfaction from the fact that you invented such a plan and not another one. For example: Sunday game in 1844. In this game we can have 100% shares in one company, but only 50% can be bought from the bank pool. We must buy the remaining shares on the stock exchange. If we obviously want to have more than 50%, but who does not want to have a monopoly on their own company? So we or someone else first have to buy shares from the bank pool and then have to sell them on the stock exchange. 50% of our shares. How to do it? Count on the fact that other players will buy our shares and sell them? It’s like counting on the fact that the opponent will not notice that we sold shares in his company. You have to come up with a plan for it. It must have its right moment, the perfect place in time. But is there such a moment? Because every player observes opponents, because everyone wants to do it and have 100% of shares in their company. 100% shares give us incredible control, we do not have to share a profit with anyone, then other companies need to be played so that our one beautiful 100% company would be as good as possible. It always grew up on the stock market and had the best routes and trains. Such a monopoly is very dangerous, so on the one hand, we can not allow the opponent for it, but we want it for ourself. You can try to scare the other player, leave rusty trains in the company, live it without the cash, do everything to prevent other players from buying them.

On Sunday, Elemele tried to scare me in this way, when it was the 3rd phase and when I focused 30% in his company. But I knew he would not give it back, because he spent too much time building route for it. And it was only the 3rd phase! However, I decided to implement my plan, that I will wait until only the most expensive trains are available. Then I sold a 30% certificates in the company I controlled and left only 20%. I built to it beautiful route, I left it two old trains and almost zero cash. I hoped that others would not catch it, but unfortunately, Michał took it over. Grrr. On the other hand, Michał for the next 3 rounds withheld the dividend in this company, in order to raise cash for the train, so its stock price dropped significantly. And he had to pay extra from his own cash to buy a train. We have not finished the game and it’s hard for me to say whether my plan, which failed, ultimately turned in my favor or did it finish me off?

The next thing is the rules, every detail, every change in relation to other games is of great importance. I have nearly 100 plays in 18xx on my account and I found that playing in 1844, having a priority card, I was afraid of buying more than 10% of opponents’ shares. Only at the end of the game, I realized that this is a habit from other games where the priority card is not always where we would like it. Meanwhile, in 1844, the sequence cards operate, which at the end of SR, are allocated based on the amount of cash held. If you have the most (like I), then you are the first, then the second, etc …
You do not have to worry about anything, because no one can force you as a president, at best, he can scare you like Elemele 😉

You see that for an experienced player, the nuances of individual titles are not always obvious. A new player? What is he to say? I remember how, after the first games, I was wondering how big should be par value at the beginning of the game and later. Now it seems obvious to me, but then it was a mystery. Remember that no one introduced us into the secrets of 18xx. We learn the mechanics ourselves and from our mistakes.

At our second mini convent, at least two people were seriously interested in this subject.
Meanwhile, I wonder how to attract new players next time. I have two ideas. The first one is trivial and it would be a gadget with our logo. In order for people to be able to get back home, visit our website and learn more about 18xx.
The second one: an instant game with arranged bankruptcy by one of the leaders. Remember that you can still win then! But I’m not thinking about winning, I just want to show the mechanics of 18xx in a nutshell. Such a game would last max. 2-3 hours with translation.
Until the next SilesiaRailCon we have a year. So we have time to think. Unless we appear in a different location, on the occasion of another event?

How did our game look like?
On Saturday 1880 China. I bought this title from the author last year and on Saturday we played for the second time. 80 is focused on efficient operation of companies and their cooperation in the construction of tracks. The stock market here is a secondary factor and its most important feature is the income bonus. When our shares are more and more expensive, then the bonus we receive is greater. At the beginning, it is +5 to income per share, then +10, +15 and +20 respectively (which could double the income!). The last value is almost crazy: +40! So the goal in itself is probably to beat the course of opponents so that their shares are as far as possible from the highest values. In addition, we have a very annoying certificate limit, which means that we only invest in our own companies. At least that was the situation at the end of our game. 100% of own shares. Despite these features, the game works very well and gives lots of fun. I do not know yet whether it will be in my top 18xx, probably the next game will be decisive here.

Results: Michał (Elemele) 6161 Marcin (magole) 5852 Grzeciek (Tolis) 4850
Game time: 5 hours 15 minutes
SR/OR: 8/15

On Sunday, we played the second big game, which is 1844. I wrote a bit about this game a little bit above, I will add, only that everyone dug in on their side of the board. Me and Elemele fought for the title of president at SBB, while Michał developed mainly regional companies (with very good results) and large companies. Our game is not finished. We ran out of 30 minutes to carry out the last (probably) series of operational rounds. We did the classes and the plan is to finish it online or during one of the closest meetings. From the calculations of Elemele, we can expect a very dynamic end of the game 🙂

Translated by Google


Dwa krótkie, ale bardzo intensywne dni grania za nami. W sobotę graliśmy 1880, w niedzielę 1844 i te gry robiły niesamowite wrażenie na przechodzących osobach. Mieliśmy połączone 4 stoliki i nasza gra zajmowała najwięcej miejsca na całej sali, wśród 100 innych gier! Więc widziało nas bardzo dużo ludzi. Większość z nich w ogóle nie ma pojęcia, że istnieje coś takiego jak 18xx. Ludzie pytali, czy te gry to prototypy? Czy żetony, którymi graliśmy, były dołączone do gry? Szkoda, że ludzie, którym proponowaliśmy rozgrywkę, szukali tytułów na max. 1-2 godziny, po to, żeby zaliczyć jak najwięcej gier, jak najwięcej nowości, mieć już odhaczonych kolejnych x tytułów na liście.

Do tego schematu 18xx niestety nie pasują. Głównie z uwagi na czas rozgrywki, najkrótszy tytuł trwa minimum 3 godziny, sama gra. Pod warunkiem, że grają doświadczeni gracze! Plus czas na tłumaczenie zasad. Jeśli będą to nowi gracze, którzy dopytują o zasady, dłużej zastanawiają się nad ruchem, itp.. to łącznie trzeba liczyć około 5 godzin na grę z tłumaczeniem. To prawie cały dzień konwentu. Smutne jest też to, że jedna (pierwsza) rozgrywka w 18xx niewiele potrafi powiedzieć o tym, czy mi się gra spodobała. To jak pierwsza jazda samochodem, z instruktorem w zatłoczonym mieście. Może masz satysfakcję, że po raz pierwszy jechałeś autem, ale czy od razu to lubisz? Podobnie jest z 18xx, pierwsza gra może być bardzo nudna. Nudy, nudy, nudy i jeszcze raz nudy. Bo pewnie masz jedną spółkę, wszyscy mają ich więcej. Oni się dobrze bawią, a ty się zastanawiasz czemu? Czemu to tyle trwa? Nie myślisz do przodu, bo nie znasz mechaniki, nie wiesz czego się spodziewać, co jest ważne w grze i na co zwracać uwagę. Nie masz drugiej firmy, bo inni Cię ubiegli. Więc operujesz dwa razy rzadziej niż reszta. Odpadły Ci w ten sposób wszystkie zależności pomiędzy własnymi firmami, wspólna budowa toru, żonglowanie pociągami i gotówką, a nawet prosta rzecz, jak budowanie stacji tak, aby nie zablokować swojej drugiej firmy.

Z mojego punktu widzenia i doświadczenia, mogę tylko powiedzieć, że 18xx dają ogromną frajdę, ale gdy już poznasz mechanikę. Gdy wiesz co robisz i czerpiesz satysfakcję z tego, że wymyśliłeś taki, a nie inny plan. Dla przykładu: niedzielna rozgrywka w 1844. W tej grze możemy mieć 100% udziałów w jednej firmie, ale tylko 50% możemy kupić z puli banku. Pozostałe udziały musimy kupić na giełdzie. Jeśli chcemy oczywiście mieć więcej niż 50%, ale kto nie chce mieć monopolu na własną firmę? Czyli my albo ktoś inny, najpierw musi kupić akcje z puli banku, a potem musi sprzedać je na giełdę. 50% naszych akcji. Jak to zrobić? Liczyć na to, że inni gracze kupią nasze akcje i je sprzedadzą? To tak jakby liczyć na to, że przeciwnik nie zauważy, że sprzedaliśmy udziały w jego spółce. Trzeba wymyślić na to plan. Musi on mieć swój odpowiedni moment, idealne miejsce w czasie. Nie wiem, czy jest takie? Bo każdy gracz obserwuje przeciwników, bo każdy chce to zrobić i mieć 100% udziałów w swojej spółce. 100% udziałów daje nam niesamowitą kontrolę, z nikim nie musimy dzielić się zyskiem, wtedy innymi spółkami trzeba tak grać, aby ta jedna nasza piękna 100% firma była jak najlepsza. Zawsze rosła na giełdzie i miała jak najlepsze trasy i pociągi. Taki monopol jest bardzo niebezpieczny, więc z jednej strony, my nie możemy na to pozwolić przeciwnikowi, ale sami do niego dążymy. Można próbować straszyć przeciwnika, zostawić w spółce zardzewiałe pociągi, wydoić ją z kasy, byleby nie kupił udziałów, które chcemy sprzedać.

W niedzielę próbował mnie w ten sposób straszyć Elemele, gdy była 3 faza i gdy skupiłem 30% w jego firmie. Ale wiedziałem, że jej nie odda, bo zbyt dużo poświęcił na budowę dla jej trasy. A była dopiero 3 faza! Ja natomiast postanowiłem z realizacją mojego planu, że poczekam do momentu, gdy będą dostępne tylko najdroższe pociągi. Wtedy sprzedałem 30% udziałów w spółce, którą kontrolowałem i zostawiłem sobie tylko 20%. Wybudowałem jej piękną trasę, zostawiłem jej dwa stare pociągi i zero gotówki. Liczyłem na to, że inni się na nią nie połakomią, ale niestety, Michał ją przejął. Grrr. Z drugiej strony, Michał przez kolejne 3 rundy wstrzymywał w tej spółce dywidendę, po to, aby zebrać gotówkę na pociąg, więc jej kurs ostatecznie mocno spadł. I jeszcze do pociągu, musiał dopłacić z własnej gotówki. Gry nie skończyliśmy i ciężko mi teraz powiedzieć czy mój plan, który się nie udał, ostatecznie obrócił się na moją korzyść, czy też mnie dobił?

Kolejna rzecz to zasady, każdy szczegół, każda zmiana w stosunku do innych gier ma ogromne znaczenie. Mam blisko 100 rozgrywek w 18xx na koncie i złapałem się na tym, że grając w 1844, mając kartę priorytetu, bałem się kupić więcej niż 10% udziałów przeciwników. Dopiero pod koniec gry, zorientowałem się, że jest to nawyk z innych gier, w których karta priorytetu nie zawsze jest tam gdzie chcielibyśmy. Tymczasem w 1844, działają karty kolejności, które na koniec SR, są przydzielone na podstawie ilości posiadanej gotówki. Jeśli masz jej najwięcej (ja tak miałem), to jesteś pierwszy, potem drugi, itd..
Nie musisz się niczym martwić, bo nikt Cię prezesem na siłę nie zrobi, co najwyżej, może straszyć jak Elemele 😉

Widzicie, że dla doświadczonego gracza, niuanse poszczególnych tytułów nie zawsze są oczywiste. A nowy gracz? Co on ma powiedzieć? Pamiętam jak po pierwszych rozgrywkach, zastanawiałem się nad tym, jaką mam dawać cenę emisyjną na początku gry i jaką później. Teraz wydaje mi się to oczywiste, ale wtedy, to była dla mnie zagadka. Pamiętajcie, że nikt nas w tajniki 18xx nie wprowadzał. Sami rozgryzamy tę mechanikę i uczymy się na własnych błędach.

Nasz drugi mini konwent przyniósł jednak owoce, przynajmniej dwie osoby poważnie zainteresowały się tą tematyką.
Ja tymczasem zastanawiam się, jak następnym razem przyciągnąć nowych graczy. Mam dwa pomysły. Pierwszy jest banalny i byłby to jakieś gadżet z naszym logo. Po to, aby ludzie mogli po powrocie do domu, wejść na naszą stronę i dowiedzieć się więcej o 18xx.
Drugi: błyskawiczna rozgrywka z zaaranżowanym bankructwem przez jednego z prowadzących. Pamietajcie, że wtedy dalej można wygrać! Ale raczej nie o wygraną mi chodzi, tylko o pokazanie w skrócie mechaniki 18xx. Taka gra trwałaby max. 2-3 godziny z tłumaczeniem.
Do następnego SilesiaRailCon mamy rok. Więc mamy czas do namysłu. Chyba że pojawimy się w innej lokalizacji, przy okazji innego wydarzenia?

Jak wyglądała nasza gra?
W sobotę 1880 Chiny. Ten tytuł kupiłem od autora w zeszłym roku i w sobotę zagraliśmy po raz drugi. 80 jest nastawiona na sprawne operowanie spółkami i ich kooperację przy budowie torów. Giełda jest tutaj czynnikiem drugorzędnym i jej najważniejszą cechą jest bonus do dochodu. Czym nasze akcje są droższe, tym bonus, jaki otrzymujemy jest większy. Na początku jest to +5 do dochodu na akcję, potem odpowiednio +10, +15 i +20 (co potrafiło podwoić marne dochody). Ostatnia wartość jest wręcz szalona: +40! Więc celem samym w sobie, jest chyba zbijanie kursu przeciwników, tak aby ich akcje były, jak najdalej od tych najwyższych wartości. Poza tym mamy w niej bardzo dokuczliwy limit certyfikatów, który powoduje, że inwestujemy tylko we własne firmy. Przynajmniej taką sytuację mieliśmy na koniec naszej gry. 100% własnych akcji. Pomimo tych cech, gra bardzo sprawnie działa i daje dużą frajdę. Jeszcze nie wiem, czy znajdzie się w moim top osiemnastek, pewnie kolejna rozgrywka będzie tutaj decydująca.

Wyniki: Michał (Elemele) 6161 Marcin (magole) 5852 Grzeciek (Tolis) 4850
Czas gry: 5 godzin 15 minut
SR/OR: 8/15

W niedzielę zagraliśmy drugiego kolosa, jakim jest 1844. Trochę już o tej rozgrywce napisałem powyżej, dopowiem, tylko że każdy okopał się po swojej stronie planszy. Ja i Elemele walczyliśmy o tytuł prezesa w SBB, Michał natomiast rozwijał głównie firmy regionalne (z bardzo dobrym skutkiem) i duże spółki. Nasza gra nie jest dokończona. Zabrakło nam 30 minut, aby przeprowadzić ostatnią (prawdopodobnie) serię rund operacyjnych. Zrobiliśmy zajęcia i plan jest taki, że skończymy ją online lub podczas jednego z najbliższych spotkań. Z wyliczeń Elemele, można się spodziewać bardzo dynamicznego końca gry 🙂

2 thoughts on “Report from SilesiaRailCon II”

  1. Zaaranżowane bankructwo nie jest złym pomysłem. Można też ewentualnie z góry ustalić, że gramy x tur/godzin. Albo po prostu znacznie zmniejszyć bank.

    Szkoda, że tym razem nowi rekruci nie dopisali. Natomiast, szczerze mówiąc, zachęcanie do tego gatunku ludzi, którzy sami z siebie nie są chętni, wg mnie mija się z celem. Pierwsze partie są słabe i np. w moim przypadku dopiero podczas 9. czułem rzeczywistą przyjemność z gry.

    Osoby, które szukają gier będących bardziej zabawkami (te komentujące wygląd) można na starcie odhaczyć 😉

    1. Z mniejszym bankiem też dobry pomysł, ale bankructwo wydaje mi się bardziej ‘atrakcyjne’ 😉
      U mnie iskrzenie zaczęło się dopiero przy 1836jr i 1849. Wcześniejsze gry były po prostu dobre, teraz gram w nie(te dawno temu poznane tytuły : 1830 i 1889) z DUŻO większą przyjemnością, bo wiem o co chodzi w mechanice 🙂

Leave a Reply