On Friday we played in 1857 twice, the first time with bankruptcy and the second time with … I just do not know how to treat our next game? In any case, we played until the end and it was not so bad.
In sequence:
The first game, Michał from Olkusz quickly emptied one of his companies and he made Mateusz its president. After 30 minutes we decided that it makes no sense to continue playing (because Mateusz was going to bankrupt soon) so we started again.
The second game: amazing things happened here. We played in 4 people, of course train rush is crazy in this game. The worst is that there are as many as 8 companies and only 4 permanent trains other than Diesel.
So, bankruptcy is very hard to avoid. However, you can try to get the best preparation for the phase in which it will occur. There is a rule in 1830 and in a large part of the other 18xx, that if the company does not have a route, it does not have to have a train. And this is the principle I wanted to use in our game. You only need to be sure of one thing that no one will build the route to your company with that feature. It is good to control nearby companies so that they can counteract such construction. In our game I wanted to use one of the companies in this way, I have already controlled the surrounding companies, only the last company I wanted to empty of cash was left to open. Unfortunately, Michał from Olkusz played with us, he remembered our previous game (1889). So Michał bought almost every president’s certificate in advance, only to reserve a given company. And he did the same with the company I was planning to run! The worst thing was that he did it with par price $67, so he did not start this company until the end of the game, because he would have to pay extra money to its trains from his own cash. Agrrrr!
I had a similar plan in 1889 (one week earlier), but there it is more difficult and could end up with at least slight indigestion after I had to save such a company. In the previous game Michał completely unintentionally broke my idea.
So instead of running another company, I invested the entire cash in Michał’s shares, in his cheapest shares. His companies already had permanent trains and it seemed that this investment was safe. In a moment I was to buy the first diesel train and it seemed that after my purchase, Mateusz would go bankrupt and the game would end. Before that happened, Michał invented a devilish plan that saved Mateusz and forced me to rescue one of his companies. It was so, so crazy, and it completely changed the game. Namely, he sold to Mateusz almost all his trains, just to save his own companies from bankruptcy. Do you remember what happens then? The president of a company that is rescued cannot change, but the presidents of other companies are changed automatically. So I became the president of one of Michał’s companies, without trains and cash. In this way Michał lost almost his entire estate, he was left with one company, and with 2 trains, because Mateusz, as part of their contract, sold him one of the trains that he previously had bought from him. To tell you the truth, the map in 1857 is so small that his both trains have nowhere to do a good route. Why did Michał do it? I think he only wanted to show us that he can do this and make me the company’s president without assets. That’s how it happens when you get to know the mechanics too well 😉
So I had 3 companies, one had Diesel, one with 5-train and one with nothing. So I started to combine. I had to take one train from one company to the second one, so as not to pay extra money to buy expensive diesel. The third company was driving Diesel. In this way, the share prices of all my companies went to the yellow area on the stock exchange (which meant that they did not count towards the limit) and in the next stock exchange round, I bought a lot of other shares. And at that time other players were afraid to buy my companies because I still missed one train in them so it was associated with high risk. Over the next operational rounds, I bought Diesel and all shares were sold out in the last stock round.
For the first time, we played until the end of the game without bankruptcy. I read before that if it is not ended with bankruptcy, then the game is very long and it is boring. Now I can finally say that: NO, a small number of tracks and stations make the map only up to some point. Then there is nothing to modernize. Last rounds are counting the same income for each company. Anyway, look at the time of the game, not much more than 4 hours. This game is faster than the classic 1830. The second thing is the routes, they are extremely short, for most companies the 5-train would be enough. Only a few companies can make longer routes. The map is also very interesting. There are unique cities on it, whose occupation is crucial in the game. Generally a very successful title. I am afraid of only one thing that it will end up being bankrupt every next time.
Results: Mateusz 6755 / Marcin (magole) 6253 / Michał from Olkusz 4406 / Maciek 3498
Game time: 4 hours 17 minutes
Type (stock market / engineering): (65% / 35%)
My BGG rating: 9
Pros:
– relatively short time for a full game;
– aggressive map and extremely fast train rush;
– classic simple rules based on 1830;
– changing the order cards based on your cash;
– a large number of companies and an interesting map;
– short and easy to count routes;
Cons:
– Winsome Games edition, it requires elements from 1830;
– the game is unavailable but sometimes it appears on the bgg market, extremely determined players can make their own version based on materials available on the Internet.
Translated by Google and checked by my english teacher
1857 do końca
Jednego piątkowego dnia zagraliśmy w 1857 dwa razy, pierwszy raz z bankructwem i drugi raz z … no właśnie nie wiem jak traktować naszą grę? W każdym razie zagraliśmy do końca i nie było tak źle.
Po kolei:
Pierwsza gra, Michał z Olkusza szybko wyczyścił jedną ze spółek i zrobił Mateusza prezesem. Po 30 minutach stwierdziliśmy, że nie ma sensu grać dalej i zaczęliśmy jeszcze raz.
Druga gra: tutaj działy się rzeczy niesamowite. Graliśmy w 4 osoby, oczywiście train rush wymiata w tej grze. Najgorsze jest to, że jest aż 8 spółek i tylko 4 permanentne pociągi inne niż Diesle.
Czyli chcąc nie chcąc, bankructwa bardzo ciężko uniknąć. Można jednak próbować jak najlepiej przygotować się do fazy, w której ono nastąpi. Jest taka zasada w 1830 i dużej części innych 18xx, że jeśli spółka nie ma trasy, to nie musi mieć pociągu. I właśnie tę zasadę chciałem wykorzystać w naszej grze. Musisz być tylko pewny jednej rzeczy, że nikt nie wybuduje Twojej firmie trasy. Dobrze więc kontrolować okoliczne spółki, po to aby mogły one przeciwdziałać takiej budowie. W naszej grze chciałem właśnie wykorzystać w taki sposób jedną z firm, spółki okoliczne już kontrolowałem, pozostała mi do otworzenia tylko ta ostatnia firma, z której chciałem wyssać kasę. Niestety grał z nami Michał z Olkusza, który miał w pamięci naszą grę w 1889. Michał więc zawczasu kupował certyfikat prezesa, tylko po to, aby zarezerwować sobie daną firmę. I to samo zrobił z firmą, którą planowałem uruchomić. Najgorsze jest to, że zrobił to z ceną 67, więc nie uruchomił tej firmy do końca gry, bo musiałby z własnej kasy dopłacić do jej pociągów. Czy przejrzał mój plan?
Podobny plan miałem w 1889, ale tam jest to trudniejsze i mogłoby skończyć się przynajmniej lekką niestrawnością po tym, gdybym musiał ratować taką firmę. Michał w poprzedniej grze popsuł zupełnie niechcący, mój pomysł.
Więc zamiast uruchomić kolejną spółkę, całą kasę zainwestowałem w akcje Michała, w jego najtańsze akcje. Jego spółki miały już permanentne pociągi i wydawało się, że ta inwestycja jest bezpieczna. Za chwilę miałem kupić pierwszego Diesla i wyglądało na to, że po moim zakupie, Mateusz zbankrutuje i skończy się gra. Zanim się to stało, Michał wymyślił szatański plan, który uratował Mateusza i zmusił mnie do ratowania jednej z jego spółek. Mianowicie umówił się z Mateuszem, że przekaże mu prawie za darmo wszystkie swoje pociągi, tylko po to, aby ratować własną firmę przed bankructwem. Pamiętacie co się wtedy dzieje? Prezes firmy która jest ratowana nie może się zmienić, ale prezesi innych firm zmieniają się automatycznie. Zostałem więc prezesem jednej z firm Michała, bez pociągów i gotówki. Michał w ten sposób stracił prawie cały majątek, została mu jedna spółka, która miała 2 pociągi, bo Mateusz w ramach ich umowy, odsprzedał mu jeden z wcześniej nabytych od niego pociągów. Prawdę mówiąc, to mapa w 1857 jest tak mała, że jego pociągi nie miały gdzie się dobrze rozpędzić. Czemu Michał to zrobił? Chyba tylko po to, aby pokazać, że można tak zrobić i zrobić mnie prezesem firmy bez majątku. Tak się dzieje, jak się za dobrze pozna mechanikę 😉
Ostatecznie miałem 3 spółki, jedna miała Diesla, jedna pociąg 5 i jedna nic nie miała (tylko jakieś drobniaki na jej szczęście). Zacząłem więc kombinować. Musiałem jeden pociąg przerzucać ze spółki do spółki, po to aby nie dopłacać własnym majątkiem do zakupu kosztownego Diesla. Trzecia spółka jeździła Dieslem. W ten sposób kursy akcji wszystkich moich firm zeszły do żółtego obszaru na giełdzie (co oznaczało, że nie liczyły się do limitu) i w kolejnej rundzie giełdowej skupiłem masę innych akcji. Moich firm w tym czasie inni gracze bali się kupować, ciągle brakował mi w nich jeden pociąg i wiązało się to z dużym ryzykiem. Przez kolejne rundy operacyjne zebrałem na Diesla i w ostatniej rundzie giełdowej wyprzedane zostały wszystkie akcje.
Po raz pierwszy zagraliśmy do końca gry bez bankructwa. Czytałem wcześniej, że jeśli go nie będzie (bankructwa), to gra się bardzo dłuży i ciągnie. Teraz mogę nareszcie powiedzieć, że nie, mała ilość torów i stacji powoduje, że mapę budujemy tylko do pewnego momentu. Potem nie ma już czego modernizować. Ostatnie rundy to liczenie takich samych dochodów dla każdej ze spółek. Zresztą popatrzcie na czas gry, niedużo więcej niż 4 godziny. Ta gra jest szybsza niż klasyczna 1830. Druga rzecz to trasy, one są wyjątkowo krótkie, większości spółek wystarczyłby pociąg 5. Tylko kilka firm może robić dłuższe trasy. Bardzo ciekawa jest też mapa. Są na niej wyjątkowe miasta, których zajęcie jest kluczowe w grze. Ogólnie bardzo udany tytuł. Obawiam się tylko jednej rzeczy, że w naszym towarzystwie będzie on się kończył przeważnie bankructwem.
Wyniki: Mateusz 6755 / Marcin (magole) 6253 / Michał z Olkusza 4406 / Maciek 3498
Czas gry: 4 godziny 17 minut
Typ (giełdowa/inżynieryjna) : (65% / 35%)
