So far I have played total 18xx games and each one is different then any other. Quite different and it is a surprise to me how much these games differ from each other. In addition, several games use the original rules of 1830, they are: 1889, 1836, 1868 and recently known 1857. Theoretically they have very similar rules but each of them is different and you have to play differently in each of them.
How different I have seen in the last game 1857. Differences in rules in relation to classic 1830 are described on only two pages. And mainly concern private companies. The old man 1830 is, as we know, one of the most brutal 18xx. Bankruptcy often happens in it. But can you turn it into an even bloodier one, where there is a constant fight for knives and daggers. It turns out that yes!
In 1857, as in the original, we have got 8 companies! But there are fewer trains. The author took one train from type 2, 3, 4 and one permanent train 5, which caused that we have aggression on the springs. These few trains change so much!
Fewer trains cause the game to roll faster, the initial trains rust more quickly and it completely change the dynamics of the game.
It is the most aggressive of all known 18xx games till now by me.
Our first game ended in bankruptcy. How did this happen? I will tell you that instantly!
In the first operational round Michał from Olkusz launched a green phase during which you can trade trains between companies. In this way he cleared one of his companies from capital (because he founded two companies at the beginning of the game) and left it one train 2. I have not seen anything like this before, I had dozens of other games in mind, but none of them managed to start phase 3, during the first operational round! It’s some madness, always at the beginning of the game, investments in the shares of other players were relatively safe, but not in 1857! In this company with no capital we had 50% shares, Elemele 30% and I 20%. When Michał sold its shares, Elemele became its president.
The next rounds were fast, and Elemele tried to start a new company that would help him financially. But my companies were the first to buy the cheapest permanent trains. So there was a fight for the first place between me and Michał before Elemele would go bankrupt. Interestingly, our bankrupt said that I have too much chance of winning and will help Michał. Yes, I know, I know, weird 😉
So Elemele and Michał before the end of the game, they bought my shares to sell them and underestimate the value of my companies. Now I would play a bit differently, but then I let them, grrr!
Observations: in 1857 you have to play quite differently, even opening the first company at the price of 67 is risky, the game went to the list of my favorites, the best of 18xx games.
Currently there are 7 titles there, I will soon try to present them to you more widely.
Time of play: 1 hour 37 minutes
Results: Michał from Olkusz – 1420, Marcin – 1251 , Elemele – 408 (bankruptcy)
After this title, Tomek joined us and we played 1860. 18xx from space in which the rules are reversed by 180 degrees. In this game you have to juggle companies, close them and open them again, leave without a president and spend as much money as you can.
After that, to finally have one, the best and the most beautiful company that will last until the very end. But our game was strange, I have the impression that the first time we understood the rules better, because this time there was not much happening.
Of course, there were miracles: Michał from Olkusz managed to push Elemele’s company with no cash once again. And what? Elemele embraced her like his own child, said that he would raise them and feed his own breasts. Gentlemen, without laughter, he did not have to do it! In 1860, you can leave a company without a president. So it is a great gesture and dedication from Elemele 😉
This title ends in 3 possible ways: by breaking the bank, by the price of the shares until the end or creating a public railroadby nationalizing all companies to the state-owned behemoth.
In our case, the bank broke after 4 hours. The best thing is that it happened in such a moment that Tomek who won, stayed with the company without a train and subsequent rounds would be very painful for him. But there were no more rounds, so Tomek had either an amazing happiness or a good nose 😉
I still do not know what to think about 1860, this 18xx is so different from the rest, that I need a few more plays to know if it will enter the list of the best ones or else it will be somewhere in the middle. I think for now I do not know how to play it? It causes that we are playing a little groping. Even the tracks that we know from other titles here are quite different, there are straight arches and turns, but if you see how looks green ones, then you will understand what I am talking about. So even building tracks in this game is a challenge for experienced 18xx players.
Time of play: 4 hours 7 minutes
Results: Tomek – 5706, Michał from Olkusz – 4730, Marcin – 4669, Elemele – 3316
Translated by Google
Jak bardzo tytuły które bazują na oryginalnych zasadach 1830, a nawet korzystają z tych samych pociągów i kafli torów, mogą być inne?
Do tej pory zagrałem w 18 różnych gier 18xx i każda jest inna. Całkiem inna i jest dla mnie zaskoczeniem jak bardzo te gry różnią się od siebie. Dodatkowo kilka gier korzysta z oryginalnych zasad 1830, są to: 1889, 1836jr, 1868 i ostatnio poznana 1857. Teoretycznie mają bardzo podobne zasady ale każda z nich jest inna i trzeba inaczej w każdą z nich grać.
Jak bardzo inna przekonałem się w ostatniej rozgrywce w 1857. Różnice zasad w stosunku do klasyka 1830 są opisane zaledwie na dwóch stronach. I głównie dotyczą spółek prywatnych. Staruszek 1830 jest jak wiemy jedną z bardziej brutalnych osiemnastek. Często zdarzają się w niej bankructwa. Ale czy można przerobić ją na jeszcze krwawszą, gdzie jest ciągła walka na noże i sztylety. Okazuje się że tak!
W 1857, podobnie jak w pierwowzorze mamy aż 8 firm! Ale jest mniej pociągów. Autor zabrał po jednym pociągu typu 2, 3, 4 i jeden permanentny pociąg 5, co spowodowało że mamy agresję na resorach. Tych kilka pociągów mniej tak wiele zmienia!
Mniejsza ilość pociągów powoduje że gra się toczy szybciej, szybciej rdzewieją początkowe pociągi i całkowicie zmieniło to dynamikę gry.
Jest ona najbardziej agresywna ze wszystkich poznanych.
Nasza pierwsza gra skończyła się bankructwem. Jak do tego doszło? Powiem wam że błyskawicznie!
W pierwszej rundzie operacyjnej Michał z Olkusza uruchomił zieloną fazę w czasie której można handlować pociągami pomiędzy firmami. W ten sposób jedną ze swoich spółek wyczyścił z kapitału(bo na początku gry założył dwie spółki) i zostawił jej jeden pociąg 2. Takiego czegoś jeszcze nie widziałem, miałem w pamięci dziesiątki innych gier, ale w żadnej nie udało się uruchomić fazy 3, w pierwszej rundzie operacyjnej! To jakiś obłęd, zawsze na początku gry, inwestycje w akcje innych graczy były stosunkowo bezpieczne, ale nie w 1857! W tej wyczyszczonej spółce mieliśmy 50% udziałów, Elemele 30% i ja 20%. Gdy Michał sprzedał swoje udziały to Elemele został jej prezesem.
Kolejne rundy potoczyły się błyskawicznie, Elemele próbował jeszcze uruchomić nową firmę, która pomogłaby mu finansowo. Ale moje spółki jako pierwsze skupiły najtańsze permanentne pociągi. Pozostała więc walka o pierwsze miejsce pomiędzy mną a Michałem, zanim Elemele nie zbankrutuje. Co ciekawe nasz bankrut stwierdził że ja mam za duże szanse na wygraną i pomoże Michałowi. Tak, wiem, wiem, dziwy 😉
Więc Elemele i Michał przez końcem gry, skupowali jeszcze moje udziały, po to aby je od razu sprzedać i zaniżyć wartość moich spółek. Teraz bym zagrał trochę inaczej, ale wtedy im na to pozwoliłem, dziady!
Obserwacje: w 1857 trzeba grać całkiem inaczej, nawet otwieranie pierwszej spółki w cenie 67 jest ryzykowne, gra trafiła do listy moich ulubionych, best of 18xx games.
Aktualnie jest tam już 7 tytułów, wkrótce postaram się je wam szerzej zaprezentować.
Czas gry: 1 godzina 37 minut
Wyniki: Michał from Olkusz – 1420, Marcin – 1251 , Elemele – 408 (bankructwo)
Po tym tytule dołączył do nas Tomek i zagraliśmy w 1860. Osiemnastkę z kosmosu w której zasady są odwrócone o 180 stopni. W tej grze trzeba żonglować spółkami, zamykać je i otwierać na nowo, zostawiać bez prezesa i doić z kasy ile wlezie.
Po to aby ostatecznie mieć jedną, najlepszą i najpiękniejszą firmę która wytrzyma do samego końca. Ale nasza gra była dziwna, mam wrażenie że za pierwszym razem lepiej zrozumieliśmy zasady, bo tym razem mało się działo.
Oczywiście były cuda: Michałowi z Olkusza udało się po raz kolejny wcisnąć Elemele wydojoną firmę. I co? Elemele ją przygarnął jak własne dziecko, stwierdził że je wychowa i nakarmi własną piersią. Panowie, bez śmiechu, nie musiał tego robić! W 1860 możesz zostawić spółkę bez prezesa. Więc to wielki gest i poświęcenie ze strony Elemele 😉
Ten tytuł kończy się na 3 możliwe sposoby: poprzez rozbicie banku, dojśce ceną akcji do końca lub poprzez utworzenie Państwowej kolei.
W naszym przypadku po 4 godzinach pękł bank. Najlepsze jest to, że nastąpiło to w takim momencie, że Tomek który wygrał, został ze spółką bez pociągu i kolejne rundy byłyby dla niego bardzo bolesne. Ale kolejnych rund nie było, więc Tomek miał albo niesamowite szczęście albo niezłego nosa 😉
Ciągle nie wiem co myśleć o 1860, ta osiemnastka jest tak inna od reszty, że potrzebuję jeszcze kilku gier aby wiedzieć czy wejdzie ona do listy zasłużonych czy też też uplasuje się gdzieś pośrodku. Myślę że na razie nie wiem po prostu jak w nią grać? Nie wiem ja i nie wiedzą inni gracze, powoduje to że gramy trochę po omacku. Nawet tory które znamy z innych tytułów tutaj są całkiem inne, są proste łuki i zakręty, ale jak zobaczycie jak wyglądają zielone to zrozumiecie o czym mówię. Więc nawet budowa torów tutaj to wyzwanie dla doświadczonych osiemnastkowiczów.
Czas gry: 4 godziny 7 minut
Wyniki: Tomek – 5706, Michał from Olkusz – 4730, Marcin – 4669, Elemele – 3316
All photos are under these links:
Oceniasz 1857 za agresywniejszą niż 18Mex? Grałem w to raz (opisałem wrażenia na forum) i uznałem 1857 za grę porządną i tyle, teraz twój wpis narobił mi smaka na kolejną rozgrywkę.
Moim zdaniem Mex też jest agresywny, ale jeśli w porę zauważysz co się dzieje, to da się uzbierać kasę na pociąg. Wiele zależy od trasy, by pamiętać przy jej budowie, że małe miasta nie “zużywają” zasięgu pociągu. Co do 1857 to opiszę co i jak w mojej relacji 😉 Natomiast Marcin ma krótką pamięć 😉 bo w pierwszej operacyjnej zielona faza kilka razy zdażyła się w 1846 (głównie w sytuacji, gdy jeden z graczy zablokował drugiego na wschodzie i ten drugi szybko musiał mieć dostęp do upgradowania torów). W 1857 Michał wzorcowo wykorzystał swoją przewagę posiadania dwóch firm i tego że był pierwszy w kolejnej rundzie giełdowej. Natomiast ja, mimo że byłem bankrutem to de facto mogłem przynajmniej zdecydować, kto ma wygrać 😉 Marcin miał szansę, ale mi “podpadł”… 😉 Szczegóły wkrótce