Are two companies the key to good gameplay?

After the last meeting in Dąbrowa Górnicza, I prepared a small analysis. Are two companies the key to good gameplay? For sure, this is not a way to win the game. But what are the bonuses?

Always during my games, I try to run at least two companies. Meanwhile, playing recently with new players, each of them launched only one company. It had some consequences in their reception of the game. It also influenced our decisions and made the game easier for us. How? I immediately point out that I have only been playing in 18xx for a year and I still have much to discover. This is not a deep analysis, but rather a quick reflection. Apply to those games that are recommended as starters for new players: 1889 or 1830. In these titles, the number of companies is so thoughtful that we usually manage 1-2 companies, of course depending on the stage of the game and the number of players. What are the advantages of launching two public companies:

1. The waiting time for your turn. In 1889 there are 7 public companies. Playing one company, even with fast players, since all of the companies have been launched, you have to wait some about 15 minutes for your turn during the operational round. That’s a lot. These 15 minutes are not wasted time. It is good then to observe the opponents’ movements: check where they build the tiles, what routes they make, how much income they generate, what is condition of their companies and what their plans are. We have to predict it. We need to know if they are not going to make a surprise to other, but a new player who does not know what is important in the game, will have a big problem with it. For him, this time, waiting time is so boring. Meanwhile, this largely determines the reception of the game. Opinions that the game was fun but this killing downtime are so frequent. Description ‘No thank you, I will not play more’. I often read such opinions about very good games. With two companies, the average waiting time is reduced by half! During this time, we can think well about our future moves and at the same time devote some attention to what opponents are doing. It strongly increases the positive feelings of the game. I will say in my example: the first time I played in 1849, the game lasted over 5 hours! This was definitely too long, and my first impression of this game was very negative. Just for the time length of the game! However, today it is one of the 18xx best rated by me, which I can play in 3 hours.
   
2. Buying trains from other companies. Yes, I love it, the ability to buy trains from other companies is one of the coolest mechanisms in 18xx. Usually, such trade is only made between own companies. In this way, having two companies, we can combine their cash and it is easier to raise capital for the purchase of a new shiny train. A fantastic way to not get bored in 18xx. Not to mention the fact that we can drain one of the companies and leave it for another inattentive shareholder.
   
3. Co-financing of the second company – imagine such a situation, we have one company, a good company that generates fantastic profits. Its share price goes up all the time, because it constantly pays dividends. At some point, its investment fund must end. Then what? Either we stops paying dividends or we can start a second company with the highest possible rate. If we do it at the right stage of the game, there is a good chance that we will buy from the capital of the new company and the remaining capital of the old company, two permanent trains. Sometimes it is the only rescue for our old company. The way to invest it, without losing the value of the shares.
   
4. Good investment opportunity. Our two companies are probably the majority part of our share portfolio. We know exactly where they are and if we manage them well it is the best investment. We are also limited by the limit of certificates per player, probably our two companies filled it in a large part. We can use the remaining limit to focus a secure 10% share in other well-promising companies. And wait for the development of events, for some exceptional investment attraction.
   
5. Change of the president. The President responds with his property for the company‘s condition. With one company, of course, there is a possibility that we will empty its treasury and push it into another player. But if someone has two companies and each of them has a similar share price, the possible change of the president is MUCH greater. Because it is possible to manipulate trains between them. Then the investment risk in each of them is very, very large. Such companies are under special supervision and hang on them a big red sign ‘DO NOT BUY MORE THAN 10%’. Other players know this very well and probably will not take any chances. If we managed to play a game like that, that part of the shares are on the stock exchange, it gives us additional income to our companies if they pay out the dividend.
   
6. Lower risk of being stuck on train limits. I think there is a train limit in every 18xx game that can be owned by one company. And we can not reject trains voluntarily. We can sell them to another company (if a buyer finds out), or we have to wait until the rust has eaten them and they will be automatically scrapped. This limit pours with the time of the game, and it is sometimes very painful. There are situations when permanent trains enter the game and we have a cash register for their purchase. But we‘re on this damn limit and we know we will not do anything with it. We can only wait and see how the competition buys our dream locomotive. And next trains are more expensive and we know that it will be painful for our finances. If we control two companies, this situation is less likely. In theory, we have more room for maneuver and better opportunities to buy good trains. And we are not bored, because we have to plan how to do it, to buy what we want and what we can afford.
   
7. Selling a private company for double the price to public company is the key to success. It is a 100% return on investment in a very short time. It gives us a big injection of capital. But our public company is after such a drainage, probably on the verge of solvency and will either start withholding the payment of dividends, or start a second company that will be full of capital. There are also several other options, read on.
   
8. Drop price of one of the companies to the yellow area on the stock exchange in which it does not count towards the limit of certificates. If we have a company without capital, with no money in pocket and its trains will soon become obsolete and there is still a company to run, then: sell the shares of our old lady, as much as you can, let‘s go down to 20% and let‘s invest in a new company. There is a good chance that in such an operation, the shares of this company will fall into the yellow area on the stock exchange in which it will not be counted to the limit of certificates. At the beginning of the game, it is not important, but at the end of the game it is a valuable company. Then we often have cash which we can not invest anywhere because of the limit of certificates we have.
   

And the threats?
It seems to me that the only threat is the possibility of bankruptcy if we do not make sure that our companies have the money to buy permanent trains. The player who goes bankrupt still has a chance of winning, but I suppose that these are very rare cases for bankrupt to win. However, having two companies has so many benefits that it is definitely worth the risk :)

Original text:

Po ostatnim spotkaniu w Dąbrowie Górniczej, pokusiłem się o małą analizę. Pytanie które sobie postawiłem brzmiało: czy dwie firmy to klucz do dobrej rozgrywki? Na pewno nie jest to sposób na pewną wygraną. Ale jakie są tego bonusy? Czy jest jakieś ryzyko?

Zawsze podczas moich rozgrywek, staram się uruchomić przynajmniej dwie firmy. Tymczasem grając ostatnio z nowymi graczami, każdy z nich uruchomił tylko jedną firmę. Miało to pewne konsekwencje w ich odbiorze gry. Wpłynęło to także na nasze decyzje i nam ułatwiło grę. Jak? Od razu zaznaczam że gram w 18xx dopiero od roku i na pewno jeszcze dużo mam do odkrycia. Nie jest to jakaś głęboka analiza, ale raczej szybka refleksja. Dotyczy tych gier które rekomendowane są na początek dla nowych graczy: 1889 lub 1830. W tych tytułach, ilość spółek jest tak przemyślana, że przeważnie zarządzamy 1-2 spółkami, oczywiście w zależności od etapu gry i ilości graczy. Jakie są plusy z uruchomienia dwóch spółek publicznych:

1. Czas oczekiwania na swoją akcję. W 1889 jest 7 spółek publicznych. Grając jedną spółką, nawet ze szybkim towarzystwem, od momentu gdy większość firm została uruchomiona, trzeba czekać około 15 minut na swoją kolej w czasie rundy operacyjnej. To dużo. Te 15 minut to nie jest stracony czas. Dobrze jest wtedy obserwować ruchy przeciwników: sprawdzać gdzie budują tory, jakie robią trasy, ile generują dochodu, w jakiej kondycji są ich firmy i jakie są ich plany. Musimy to przewidzieć, musimy wiedzieć czy przypadkiem nie szykują oni jakiejś niespodzianki, ale nowy gracz, który nie wie co jest istotne w grze, będzie miał z tym duży kłopot. Dla niego ten czas, czas oczekiwania jest nudny jak flaki z olejem. Tymczasem decyduje to w dużej mierze o odbiorze gry. Opinie że gra była fajna ale ten zabijający downtime. Opis ‘Nie dziękuję, nie zagram więcej’. Takie opinie często czytałem o bardzo dobrych grach. Mając dwie firmy, średni czas oczekiwania skraca się o połowę! W tym czasie możemy dobrze przemyśleć nasze przyszłe posunięcia i jednocześnie poświęcić trochę uwagi na to co robią przeciwnicy. Mocno podnosi to pozytywne odczucia z gry. Powiem na swoim przykładzie: za pierwszym razem gdy grałem w 1849, rozgrywka trwała ponad 5 godzin! Na ten tytuł to zdecydowanie zbyt długo i moje pierwsze odczucie z tej gry było bardzo negatywne. Właśnie przez czas gry! Natomiast dzisiaj jest to jedna z najwyżej ocenionych przeze mnie osiemnastek którą można zagrać w 3 godziny.
2. Wałki z pociągami. Tak, kocham to, możliwość kupowania pociągów od innych firm, to jeden z najfajniejszych mechanizmów 18xx. Przeważnie taki handel robi się tylko pomiędzy własnymi firmami. W ten sposób mając dwie firmy, możemy połączyć ich gotówkę i łatwiej zebrać kapitał na zakup nowego lśniącego pociągu. Fantastyczny sposób na to aby się nie nudzić w 18xx. Nie mówiąc już o tym, że możemy wydrenować jedną z firm i zostawić ją dla innego nieuważnego akcjonariusza.
3. Dofinansowanie drugiej firmy – wyobraźmy sobie taką sytuację, mamy jedną firmę, dobrą spółkę która generuje fantastyczne profity. Jej kurs cały czas idzie do góry, bo ciągle płaci dywidendy. W pewnym momencie musi skończyć się jej kasa na inwestycje. Co wtedy? Albo przestaniemy płacić dywidendy albo możemy uruchomić drugą firmę z jak najwyższym kursem. Jeśli zrobimy to na odpowiednim etapie gry, to jest duża szansa na to że kupimy z kapitału nowej spółki i resztki kapitału starej spółki, dwa permanentne pociągi. Czasami jest to jedyny ratunek dla naszej starej firmy. Sposób na jej doinwestowanie bez konieczności utraty wartości akcji.
4. Pewna inwestycja. Nasze dwie firmy stanowią pewnie większościową część portfela naszych akcji. Wiemy doskonale w jakim są one położeniu i jeśli dobrze nimi zarządzamy to jest to najlepsza inwestycja. Ogranicza nas także limit certyfikatów na gracza, prawdopodobnie nasze dwie spółki, zapełniły go w dużej części. Pozostały limit możemy wykorzystać po to aby skupić bezpieczne 10% udziały w innych dobrze rokujących firmach. I czekać na rozwój wypadków, na jakąś wyjątkową atrakcję inwestycyjną.
5. Zmiana prezesa. Prezes odpowiada swoim majątkiem za kondycję firmy. Mając jedną firmę, oczywiście, jest taka możliwość że wydoimy ją z całej kasy i wepchniemy jakiemuś inwestorowi (zrobimy kogoś prezesem firmy bez majątku). Ale jeśli ktoś ma dwie firmy i każda z nich ma podobny kurs akcji, to możliwa zmiana prezesa jest DUŻO większa. Bo możliwe są pomiędzy nimi manipulacje pociągami. Wtedy ryzyko inwestycji w każdą z nich jest bardzo, bardzo duże. Takie firmy są pod specjalnym nadzorem i wisi nad nimi wielki czerwony szyld ‘NIE KUPUJ WIĘCEJ NIŻ 10% udziałów’. Inni gracze doskonale o tym wiedzą i prawdopodobnie nie będą ryzykować. Jeśli jeszcze udało nam się tak rozegrać grę, że część akcji znajduje się na giełdzie, to daje nam to dodatkowy przychód naszym firmom, jeśli wypłacają one dywidendę.
6. Mniejsze ryzyko utknięcia na limitach pociągów. Chyba w każdej osiemnastce jest limit pociągów które może posiadać jedna firma. I w każdej jest tak, że pociągów nie możemy dobrowolnie odrzucić. Możemy je sprzedać innej firmie (jeśli się znajdzie kupiec), lub musimy czekać aż zeżre je rdza i zostaną one automatycznie zezłomowane. Limit ten maleje z czasem gry i jest on czasami bardzo bolesny. Są sytuacje gdy właśnie wchodzą do gry permanentne pociągi i mamy kasę na ich zakup. Ale jesteśmy na tym cholernym limicie i wiemy że nic z nim nie zrobimy. Możemy tylko czekać i patrzeć jak konkurencja kupuje sobie naszą wymarzoną lokomotywę. A kolejne pociągi są już droższe i wiemy że będzie to bolesne dla naszych finansów. Jeśli kontrolujemy dwie firmy to taka sytuacja jest mniej prawdopodobna. Teoretycznie mamy większe pole manewru i lepsze możliwości zakupienia dobrych pociągów. I się nie nudzimy, bo musimy zaplanować jak to zrobić, aby kupić to co chcemy i to na co nas stać.
7. Sprzedanie firmy prywatnej za podwójną cenę naszej spółce publicznej to klucz do sukcesu. To 100% zwrot z inwestycji w bardzo krótkim czasie. Daje nam to duży zastrzyk kapitału. Ale nasza spółka publiczna jest po takim drenażu, prawdopodobnie na granicy wypłacalności i albo zacznie wstrzymywać wypłatę dywidendy, albo uruchomimy drugą firmę która będzie pełna kapitału. Jest też kilka innych opcji, czytaj dalej….
   8. Zejście jedną z firm do żółtego obszaru na giełdzie w którym nie liczy się ona do limitu certyfikatów. Jeśli mamy firmę bez kapitału, wydrenowaną do granic możliwości i jej pociągi zaraz się przestarzeją i jest jeszcze do uruchomienia jakaś firma, ale brak nam kapitału. To sprzedajmy akcje naszego staruszka, tyle ile możemy, zejdźmy nawet do 20% i zainwestujmy w nową firmę. Jest duża szansa że przy takiej operacji, akcje tej spółki spadną do żółtego obszaru na giełdzie w którym nie będzie ona liczona do limitu certyfikatów. Na początku gry nie jest to istotne, ale pod koniec gry jest to cenna spółka. Wtedy często mamy gotówkę której nie możemy już nigdzie zainwestować z powodu limitu certyfikatów jakie posiadamy.

A zagrożenia?
Wydaje mi się że jedynym zagrożeniem jest możliwość bankructwa, jeśli nie zadbamy o to, aby nasze firmy miały środki na zakup permanentnych pociągów. Gracz który bankrutuje nadal ma szansę na wygraną, ale przypuszczam że są to bardzo rzadkie przypadki aby bankrut wygrywał. Niemniej posiadanie dwóch firm, ma tyle korzyści że zdecydowanie warto ponieść ryzyko i uruchomić więcej niż jedną firmę.